فیلم | ظهور حقیقت «تسبیح» با نفس کشیدن روزه‌داران
آیت‌الله تحریری ضمن اشاره به این نکته که نفس کشیدن روزه‌دار حقیقتاً تسبیح است، نه اینکه ثواب تسبیح داشته باشد، تصریح کرد: چون نفس کشیدن روزه‌دار در مسیر مبرّاشدن انسان از زوائد است و یک حالت دوری از نواقص و آلودگی‌ها را برای انسان به ارمغان می‌آورد، واقعاً تسبیح قلمداد می‌شود.
آیت‌الله محمدباقر تحریری، تولیت حوزه علمیه مروی و استاد اخلاق حوزه‌های علمیه، در گفت‌وگو با ایکنا، ضمن اشاره به فضائل و اعمال ماه مبارک رمضان، به تبیین فرازهای خطبه شعبانیه پیامبر اکرم(ص) که ناظر به اهمیت ماه مبارک رمضان است، پرداخت. در ادامه بخش ششم این گفت‌وگو از نظر می‌گذرد؛
خداوند فرموده است: نفس کشیدن‌هایتان در این ماه تسبیح است. این تسبیح خیلی مهم است. نمی‌فرماید ثواب تسبیح دارد، بلکه می‌فرماید خودش تسبیح است. این بیان یعنی اینکه انسان روزه‌دار می‌خواهد به دستور الهی التزام پیدا کند، از اموری دوری کند که در ماه‌های گذشته یا آینده برایش مباح بوده است، می‌خواهد مجاهده کند و در مسیر تنزّه و دوری از زوائد و نواقص قرار بگیرد. تسبیح یعنی ما کسی را توصیف کنیم که از نواقص به دور است.
قرآن کریم برای همه موجودات تسبیح قائل است و می‌فرماید همه موجودات خداوند را تسبیح می‌کنند منتهی ما تسبیح آنها را نمی‌فهمیم. در آیه دیگری می‌فرماید: «كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِيحَهُ» (نور/41). بنابراین همه عالم به تسبیح و خضوعشان در برابر خدای متعال آگاه هستند؛ از جمله همه اعضا و جوارح شخص روزه‌دار.
بنابراین چون نفس کشیدن روزه‌دار در مسیر مبرّا شدن انسان از زوائد است و یک حالت دوری از نواقص و آلودگی‌ها را برای انسان به ارمغان می‌آورد، واقعاً تسبیح است. حالا ممکن است کسی برای روزه گرفتن عذر داشته باشد، ولی به ما گفتند خودت را مثل روزه‌دار ببین و خودت را با روزه‌داران همراه کن. این همراهی با کسانی که در مسیر مبرا شدن از آلودگی‌ها قرار دارند خودش خیلی مطلوب است.
انتهای پیام
